2009 йил томошабинлар меҳрини қозонган “Туташ тақдирлар” сериали ёдингиздами? Ушбу сериалда Азизбек ролини гавдалантирган актёр Жаъфар Мўминов ҳам “Туташ тақдирлар” орқали мухлислар назарига тушган. Аммо унинг сўнгги йилларда фильмларда кўринмаётгани санъат ихлосмандларида турли гумонларни уйғотаётгани шубҳасиз. “Қоши қалин актёр санъатни тарк этибди”, “У бошқа касб этагини тутибди” сингари гап-сўзларга ойдинлик киритишга қарор қилдик. Салкам ўн йилдан буён АҚШда яшаб келаётган Жаъфар Мўминов билан ижтимоий тармоқлар орқали боғланиб, суҳбатлашдик.
— Жаъфар ака, океан ортида яшашингиздан кўплаб томошабинлар бехабар экан. Хўш, нима учун айнан Америкага йўл олдингиз?
— 2010 йилда “грин карта” лотереясига ҳужжат топширдим. Омадим чопиб, лотереяни ютгач, 2011 йилнинг январида АҚШга оилавий кўчиб келдик. Айни ўша йилларда театрда турли ноҳақликларни бошимдан кечираётганим туфайли “грин карта”ни ютганимдан жуда қувонганман. Шу баҳона театрдан ўз хоҳишим билан кетдим, ҳеч ким ишдан бўшашимни талаб қилмаган.
— Мусофир юртда нималар билан шуғулланяпсиз? Тирикчилик қандай ўтяпти?
— Тўққиз йил давомида Нью-Йорк штатида яшадим. Бу давлатга келган илк пайтимда қисқа вақт “Томоша” номли ўзбек театрида фаолият юритганман. Кейин “Шарқ овози” радиосида ишладим. Орада “Bonu&Jafar” Entertainment LLC компаниясига асос солиб, ўзбекистонлик санъаткорларни таклиф қилган ҳолда йилда бир-икки марта концертлар уюштирдим. Қисқаси, ижоддан узоқлашмай, санъат соҳасидан даромад топдим.
Бир йилдан буён Миннесота штатида истиқомат қиляпмиз. Шундай имконият туғилиб қолдики, оилавий ресторан сотиб олишга муваффақ бўлдик. Айни пайтда ўша ресторан фаолиятини юргияпмиз.
— Ўтган йиллар давомида АҚШга мослашиш учун қандай қийинчиликларни енгиб ўтишингизга тўғри келди?
— Биласизми, мактабни битиргач, Тошкентга борганимда ҳам пойтахтга мослашишим қийин кечган. Чунки у пайтда жуда ёш эдим ва оила аъзоларимдан узоқда яшаганман. Америкага келганимда ҳам мени фақат Ватан ва жигарлар соғинчи қийнаган. Бу ерда пулдан сира қийналмаганман. Негаки, ўзимнинг опам ва жиянларим каминани кутиб олишган, йўл-йўриқлар кўрсатишган. Бошида улар билан бирга яшаганим боис бошпана, моддий томонлама муаммоларга дуч келмаганман. Фақат қаттиқ соғинчдан қийналганман.
— Америкада яшаётган қайси ҳамкасбларингиз билан яқин муносабатдасиз?
— Ростдан ҳам Америкада ўзбек санъатининг машҳур вакилларининг сафи йилдан-йилга кенгайиб бормоқда. Сафия Сафтарова, Баҳром Матчонов, Соҳиб Аббосхон, Абдувоҳид Ғаниев, Аҳмад Бердимуродов, Сиддиқ Санаев... улар жуда ҳам кўпчиликни ташкил этади. Барчаси билан турли тадбирларда кўришиб қолсак, салом-алик қилиб, гаплашамиз, холос. Менинг яқин дўстларим бу — оилам ва жигарларим.
— Актриса Зуҳра Солиева интервьюларининг бирида сиз сабаб АҚШга боргани, ватандошларнинг тўйларида хизматда бўлганлигини айтган эди...
— Иккаламиз ҳам самарқандликмиз, институтда бир курсда ўқиганмиз. Талабалик давримиздан муносабатларимиз яхши. Ҳозир ҳам муносабатларимиз ёмон эмас. Уларни бир неча маротаба тўй-ҳашам ва концертларга таклиф қилганман. Ижтимоий тармоқлар орқали жуда кўп гаплашамиз, бир-биримизни қўллаб-қувватлаймиз. Зуҳра Солиева дўстим эмас, санъатдан топган опам. Уни оилавий ҳурмат қиламиз.
— Самарқанд фарзанди эканлигингизни билсак-да, аммо қандай оилада туғилиб, улғайганлигингиз тўғрисида бирор маълумотга эга эмасмиз.
— Ҳақиқатан болалигим Самарқанд шаҳрида ўтган. Оилада олти фарзанднинг кенжасиман, беш нафар опам бор. Онам олий ўқув юртида ишлаб, нафақага чиққан. Ҳозир биз билан Америкада яшайди. Дадам эса етти йил аввал вафот этган. Яқинларим орасидан санъаткор чиқмаган, санъат шинавандалари ҳам деярли йўқ.
— Сизда санъатга нисбатан иштиёқ ким ёки нима сабаб пайдо бўлган?
— Болалигимда телевизор орқали устоз санъаткорларнинг қўшиқларини тинглаб, фильмлардаги ижроларини кўришни канда қилмасдим. Бошланғич синфда ўқиб юрган кезларим беш йил мусиқа ва санъат мактабига қатнаб, кларнет мусиқа асбобини чалиш сирларини ўрганганман. Кейинроқ Самарқанд вилоят телевидениесида ҳар жума эфирга узатиладиган “Ширинтой” номли болалар кўрсатувига бошловчилик қилганман. Шу тариқа санъатга қизиқишим ортиб борган.
Мактабни битириш арафасида она тили ва адабиёти фани ўқитувчимиз волидамга “Бу бола жуда истеъдодли. Уни Тошкентдаги санъат олийгоҳида ўқитмасангиз бўлмайди”, дея таклиф билдирган. Шундан сўнг, ота-онамнинг розилигини олиб, 1997 йил собиқ Маннон Уйғур номидаги Тошкент давлат санъат ва маданият институтига ҳужжат топширганман ва биринчи йилиёқ талабалик бахтига эришганман. Мунаввара Абдуллаева, Арсен Исмоилов каби устозлар қўлида таҳсил олганман. Учинчи босқичнинг охирларидан театрдаги фаолиятим бошланган.
— Сизни кино мухлислари “Туташ тақдирлар” сериалидаги ролингиз орқали яхши танийди. Мазкур сериалга қай тариқа келиб қолганлигингиз кўпчилик учун қизиқ.
— Ўнлаб муваффақиятли фильм ва сериаллар режиссёри Замира опа Бегимқулова билан “Гулхан атрофидагилар” сериалида ҳам ҳамкорлик қилганмиз. “Туташ тақдирлар”га Замира опанинг ўзи таклиф этган. Мени бу сериалда роль ўйнашимга “Ўзбектелефильм”нинг ўша пайтдаги раҳбари жиддий қаршилик кўрсатган. Очиғини айтсам, бунинг сабабини ҳозиргача билмайман. Ваҳоланки, у инсон билан яқин таниш ҳам эмасдим. Аммо шунга қарамасдан режиссёр менга ролни ишониб топширган. Камина ҳам ролимни жамоа кўнглидагидек ўйнашга қаттиқ уринганман.
“Туташ тақдирлар” 2007-2008 йилларда етти ой давомида суратга олинган. Ролим учун қанча миқдорда гонорар олганимни сира эслолмайман (кулади). Гонорар унчалик катта бўлмаган. Агар кўп ҳақ берилганида, ўшандаёқ бирор буюм харид қилардим ва қанчалиги ёдимда қоларди.
— Сериалдаги ҳамкасбларингиз билан ҳозир ҳам алоқангиз борми?
— Ўзбекистонга ҳар икки ёки бир йилда бораман. Жорий йилнинг февраль ойида оз муддатга боргандим, аммо карантин туфайли тўрт ой қолиб кетдим. Ўша вақтда Тошкентдаги хусусий телеканалларнинг биридаги ижодкорлар “Омон-омон” кўрсатувига таклиф қилишди. Кўнгилочар лойиҳа баҳона Замира опа Бегимқулова ҳамда сериалдаги партнёрим Нилуфар Ҳамидовани учратдим, икки соат мириқиб суҳбатлашдик, съёмка жараёнидаги пайтларни хотирладик.
Замира опа билан саккиз йилдан буён кўришмасак-да, facebook ижтимоий тармоғи орқали гаплашиб турамиз. Аммо Нилуфарни кўрмаганимга роппа-роса ўн икки йил бўлганди. Сериалдаги қолган ҳамкасбларимни анчадан буён кўрганим йўқ.
— “Гулхан атрофидагилар” сериалидаги ролингиз ҳам жуда таъсирли чиққан. Эшитишимча, Муроджон ролига сизни раҳматли актёр Алишер Ҳамроев таклиф қилган экан.
— Худди шундай. Алишер акам мен ўн йил фаолият юритган Аброр Ҳидоятов номидаги Ўзбек давлат драма театрига келганида, ижром уларга манзур бўлган экан. Ўшанда Замира опа Бегимқулова Муроджон ролига муносиб актёр қидираётгани сабабли Алишер Ҳамроев мени тавсия қилган. Кастингдан ўтгач, ролга тасдиқланганман. Сериал менга қайсидир маънода омад келтирди. Ундаги ижром ҳақида ҳалигача гапирадиган, илиқ фикрлар айтадиган мухлислар борлигидан хурсанд бўламан.
Афсуски Алишер ака бу дунёни жуда эрта тарк этди. “Гулхан атрофидагилар”да партнёрим бўлган актриса ва курсдошим Гавҳар Шарипова ҳам ўтган йили бевақт кўз юмди. Иккисининг ҳам охирати обод бўлсин илоҳим!
— Бугунги ўзбек кинолари ва ҳамкасбларингиз фаолиятини кузатиб борасизми? Фикрларингиз қандай?
— Тўғрисини айтсам, нафақат ўзбек фильмлари, балки умуман кино кўришга вақтим жуда кам. Баъзан интернет ва ижтимоий тармоқларда янги актёр ва актрисалар, уларнинг ролларига кўзим тушиб қолади. Кимнингдир ижросини танқид қилиш ёки эътироф этишни истамайман. Улар ўзига эп кўрган ролни ўйнайверишсин. Барчасига омад тилайман.
— Шахсий ҳаётингиз тўғрисида ҳам гапириб берсангиз.
— Негадир оилам ҳақида очиқ ва батафсил гапиришни ёқтирмайман. Шуни айтишим мумкинки, тўрт нафар фарзандим бор: икки ўғил, икки қиз. Тўнғич фарзандим Самира яқинда 12 ёшга тўлади, у Ўзбекистонда туғилган. Қолган уч нафар зурриёдим Америкада дунёга келган. Икки нафар фарзандим шу ердаги мактабда ўқийди, кенжатойлар эса ҳали мактаб ёшига етгани йўқ.
— Самимий суҳбат учун миннатдорчилик билдирамиз. Оилавий бахт ва ижодий зафарлар тилаймиз!
ТОШКЕНТ-АҚШ-ТОШКЕНТ
Миролим ИСАЖОНОВ суҳбатлашди
МАНБА: "ДАРАКЧИ" ГАЗЕТАСИ (№ 35 (1114) 01.10.2020)
