“Турмуш ўртоғим билан севишиб, синашиб оила қурганмиз. Ўртамиздаги муҳаббатга қаттиқ ишонардим. Бироқ бахтли оила қуриш учун эр-хотиннинг муносабати етарли бўлмас экан. Эрим кенжа ўғил бўлгани учун қайнонам билан яшаймиз. Қайнотам анча йиллар олдин вафот этган. Ҳомиладорлигимда қайнонамнинг менга кўрсатган қилиқларини ўйласам, ҳозир ҳам юрагим сиқилади. Сиқилганимдан болам касалманд туғилди. Дардимни ичимга ютиб, чидадим. Қизим учга тўлмасидан ўғлим туғилди. Икки боланинг парвариши, рўзғор юмушлари мени ҳолдан тойдираёзди. Қайнонамнинг дашномини эшитмай, эримга урдирмасин, деб тиним билмасдим. Бир куни уйларни тозалаётиб, қайнонам ётадиган гиламнинг тагидан бир талай дори топиб олдим. Қон босимим кўтарилди, деб дори олиб келтирар, уларни ичмасдан гилам тагига ташлаб қўяркан. Бундан қаттиқ жаҳлим чиқди. Эрим онасининг гапига кириб, мени ҳақоратлай бошлаганида барчасини айтиб бердим. У жазавага тушди. Ҳар куни бўладиган ана шундай ташвишлардан чарчадим. Ичимдагини бировга айтиб ёрила олмасам, бир кун ўзим ҳам касалманд бўлиб қоламанми, деган ўйдаман. Қайнонамнинг макрларидан, онасини гапига ишониб эрим мени қийнашидан чарчадим. Маслаҳат беринг, нима қилай?”
Махфират, Қашқадарё вилояти
ТЎТИ АЯДАН 2 ТАВСИЯ
МИРАББОС ОТАДАН 2 ТАВСИЯ