Атлантика океанида майдони унча катта бўлмаса-да, бошқа океан минтақаларига қараганда анчагина машҳур бўлган ҳудуд бор. Бу тахминий учбурчакнинг бир учи Бермуд оролларига, бир учи Флорида ярим оролига яна бир учи эса Пуэрто-Рикога туташади. Бермуд учбурчаги деб ном олган бу ҳудуд нафақат Атлантика океанидаги, балки бутун ер юзи океанларидаги энг жумбоқли ва хавфли жой ҳисобланади.
Бундан ярим аср олдин, аниқроғи 1945 йилнинг 5 декабрида айни шу жойда Америка армиясига қарашли 6 та самолёт ғойиб бўлади. На самолётнинг, на ҳалок бўлган 27 нафар кишининг хабари топилади. Ҳеч қандай из йўқ эди. Бу воқеадан кейин учбурчак ҳудудида содир бўлан барча ҳалокатлар жиддий ўрганила бошлайди ва шу билан ўтган асрнинг афсонасига айланган муаммо юзага чиқади.
Олдин ҳам бу ҳудудда турли ҳалокатлар содир бўлиб турган, лекин уларда воқеа майдони квадрат ёки овал шаклида бўлган.
Лекин Бермуд учбурчагида ҳалокатлар тез-тез ва ғайритабиий тарзда содир бўлади. Уларнинг бари Ч. Берлиц деган одам томонидан китоб қилиб ёзилган ва бу нарса афсонанинг туғилишига асос бўлган. Берлиц сурган энг асосий даъво бу ердаги ҳодисаларни аниқ сабаблар билан исботлаб бўлмаслиги эди.
1945 йилнинг 5 декабрида юз беран ҳодиса ҳақиқатан ҳам ажабланарли эди. Шу куни эрталаб Форд-Лодердейл ҳарбий-ҳаво базасидан 19-қирувчи звенонинг 5 та “Эвенжер” самолёти 14 та экипаж аъзоси билан учиб чиқади. Уларнинг вазифаси АҚШ ҳудудига тегишли бўлган сув ҳавзасини текширувдан ўтказиш эди. Бироқ самолётлар базага қайтиб келмайди, радистларнинг охирги олган ахбороти шу эди “Биз қаердалигимизни билмаймиз. Афтидан...” Ўша куни ҳаво очиқ, учувчилар катта тажрибага ва стажга эга эдилар. Кейинги қидирув ишлари ҳам самара бермайди, аксинча, 13 нафар экипаж аъзоси билан биргаликда “Маринер” самолёти ҳам айнан ўша жойда – Бермуд учбурчаги ҳудуда ғойиб бўлади.
Белиц ва кейинчалик бошқа муаллифлар ҳам бу каби ўнлаб ҳалокатларни мисол қилиб келтиради. Ҳалокатлар битта принципга асосланарди – кема ёки самолёт қулай об-ҳаво шароитига қарамасдан изсиз йўқоларди. Кемалар топилган тақдирда ҳам унда бирорта тирик жон бўлмасди.
19-звено билан содир бўлган сирли воқеа шундай тушунтирилади: учувчилар қандайдир номаълум жойга тушиб қолган ва ҳалиям ўша ерда кун кечиряпти. Улар қандайдир вақт тез ўтадиган маконда ва қачондир биз уларни яна учратамиз! Бермуд учбурчагида ғайриоддий магнит тортишуви бор ва у сабабли самолёт компаслари нотўғри ишлаган. Учувчиларни бошқа сайёраликлар ўғирлаб кетган бўлиши керак...
Охир-оқибат: “Аслида, бу ерда ҳеч қандай ғайритабиий нарса бўлмаган, фақат кема ва самолётларнинг ҳалокати бошқа жойлардагига қараганда кўп учрайди, холос. Кемаларнинг одамлари билан йўқолиши бу ҳудудда қароқчилик авж олиб кетгани билан боғлиқ. Ғойиб бўлган денгизчилар ҳақидаги даҳшатли тафсилотлар, капитан столидаги кофе чашкасининг ўз-ўзидан ёниб кетиши каби ваҳималар сариқ матбуотнинг уйдирмаларидан бошқа нарса эмас”, деган қарорга келинади.
19-звенонинг сири очилмасдан қолади. Самолётларнинг техник ҳолати ёмон бўлгани ёки кимдир уриб туширгани ҳақидаги фараз ҳеч кимнинг калласига келмайди. Балки бу нарса база офицерлари томонидан бирор-бир сирни яшириш учун ўйлаб топилгандир...
Бермуд учбурчагидаги ҳалокатлар статистикаси
1945 йилнинг 5 декабри. 14 нафар экипаж аъзоси билан учган 5та “Эвенжер” ва уни қидиргани 13 кишилик экипажи билан чиққан “Маринер” самолёти ҳалокатга учради. Асосий тахминга кўра барча самолётлар бир вақтда бошқарувни йўқотган.
1948 йилнинг январи. Бермуд ороллари – Азор ороллари рейси билан учган Англиянинг “Стар тайгер” самолёти, кейинроқ эса Азорга бориши керак бўлган яна бир самолёт – “Стар Эриэл” ҳам ғойиб бўлади. Икки самолёт ҳам худди 19-звенода бўлгани каби нормал об-ҳаво шароитида тўсатдан алоқани йўқотади.
1954 йил. “Супер Констеллейшн” самолёти ва олтингугурт юкланган “Саутерн Дискрикт” кемаси дом-дараксиз кетди. Номалум сабабларга кўра ҳеч қандай ахборот келмаган. Радистнинг тахминига кўра унга қароқчилар ҳужум қилган.
1955 йил. Йўқолган “Коннемара-IV” кемаси экипажсиз топилди. Передатчик соз ҳолатда эди. Экипаждан ташқари вахтанинг навбатчилик журнали, сейфдаги бошқа ҳужжатлар ва пул ҳам ғойиб бўлганди. Бироқ сейф ёпиқ ҳолда топилган.
1962 йил. Бензин ташувчи КВ-50 кемаси 9 нафар экипаж аъзоси билан бирга изсиз кетди. Яна ўша ҳолат – радиоалоқа кутилмаганда узилган.
1965 йил. С-119 ҳарбий-ташувчи самолёти ҳалокатга учради.
Бермуд учбурчаги ҳақидаги афсонанинг пайдо бўлиши анча вақт олдинги сирли фожеаларни ҳам ўрганишга олиб келди. 1909 йили бу учбурчак ҳудудида “Спрей” яхтаси изсиз кетганди. Уни таниқли денгизчи Жошуа Слокам бошқарган. У ер юзини кемада бир ўзи айланиб чиққан ва донг қозонганди. Таниш-билишларининг кўрсатмасига кўра, донгдор унча-мунчага ҳалокатга учрашиши мумкин эмасди. 1918 йилда “Циклоп” углевози 309 нафар (!) экипажи билан йўқолади. “Циклоп” радиопередатчик билан таъминланган дастлабки кема эди, бироқ SOS сигнали негадир етиб келмаган. На ўлганларнинг танаси, на ҳалокатга учраган кема ҳақида бирор маълумот топилган. Бундан ҳам анча олдин 1781 йилдан 1812 йилгача бўлган вақт оралиғида 4 та Америка ҳарбий кемаси сирли равишда ғойиб бўлганди.
Бермуд учбурчагида ҳар йили бир неча кема ва 1-2 та самолёт ҳалокатга учрайди. Учбурчак орқали Кариб денгизидаги курорт оролларига ўтадиган ўнларча авиалиния бор. Бу ҳудудда тез-тез тайфун-тўфонлар содир бўлиб туради, соҳил атрофида саёзликлар ва маржон рифлари кўп. Бир қанча самолёт ва кемаларнинг ҳалокати ҳали-ҳанузгача сир бўлиб қоляпти.
