Ramazon so`zini arablar qadimdan kelayotgan lug`atlaridan olganlar. Hijriy taqvimning to`qqizinchi oyi bo`lmish Ramazon ilk bor shiddatli jazirama issiq kunlariga, kuydiradigan haroratli kunlarga to`g`ri kelgani uchun “Ramazon” deb atalgan. Ramazon degani “ramz” so`zidan olingan bo`lib, “qizimoq”, “qizib cho`g` bo`lmoq”, “kuydirmoq” ma`nolaridadir. Jazirama issiqda qolgan qo`ylar kuyib, qorayib, o`lib qolar ekan.
Shuning uchun mazkur oyda ro`za tutgan odamning gunohlari kuyib, yo`q bo`ladi, aybu nuqsonlari Ramazonning savoblari jilolanib turgan muborak quyoshida o`lib ketadi, degan tushuncha paydo bo`lgan.
Ramazon ro`zasi Payg`ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Madinaga hijrat qilganlarining ikkinchi yilida Sha`bon oyidan ikki kecha o`tganidan so`ng dushanba kuni farz qilindi. Bu milodiy 623 yilning 7 fevraliga to`g`ri kelsa kerak, degan taxminlar bor.
Sha`bon oyi tugashi bilan Payg`ambar alayhissalom boshliq musulmonlar ilk Ramazon ro`zasini tuta boshladilar. Bu kunlar juda issiq edi. Aytganimizdek, Ramazon ham “juda issiq”, “kuydiradigan issiq” deganidir. Shoyad, Ramazonda ro`za tutganlarning gunohlari kuyib yo`q bo`lsa!
Payg`ambarimiz sollallohu alayhi vasallam 9 yil Ramazon ro`zasini tutganlar.
Manba: Muslim.uz.