“Икки авлод” саҳифасининг навбатдаги сонига кўпчилик муштарийларимизнинг талаб ва истакларини инобатга олган ҳолда “Ниҳол” мукофоти совриндори Зиёдани таклиф этдик. Лойиҳада журналист сифатида иштирок этаётган актёр, Ўзбекистон халқ артисти Лутфулла Саъдуллаев хонанда Зиёдани санъатга эндигина қадам қўйган вақтлариданоқ яхши билгани учун у билан суҳбатлашиш қийин бўлмади.
Лутфулла Саъдуллаев, Ўзбекистон халқ артисти:
— Зиёда қўшнимнинг жияни. Уникига тез-тез келиб турарди. Ҳар кўрганимда турмуш ўртоғим Гулчеҳранинг ёшлигига ўхшатаверардим. Бу қизалоқ кўз ўнгимизда улғайди. Бугун санъатда ҳам, шахсий ҳаётда ҳам ўз ўрнини топганини кўриб қувонаман.
Л.С: Яқинда бензин олиш шохобчасига кирсам, концерт баннерларингга кўзим тушди. Тўғриси, исмингни ёзиб қўймаганида умуман танимасдим. Зиёда ҳам пластик операция қилдирибди шекилли деб ўйлагандим. Кўриб турибманки ундай эмас.
З: (кулиб) Йўғ-э, пластик операцияга муҳтожлигим йўқ. Сиз айтган гапни кўпчиликдан эшитдим. Пардоз усталари, фотографлар бироз ўзгаришимни исташди. Пардозни бошқачароқ қилишгани учун ҳам кўринишим буткул ўзгарган.
Л.С.: Бугунги кундаги хонандаларнинг концерт дастурлари бир-бирлариникидан деярли фарқ қилмай қўйган. Қўшиқларни айтмаса, дастур бир хил. Эски қўшиқлар, одамларга таниш бўлган чиқишлар. Сени ҳам концертинг шундай бўлса керак?
З.: Саволларингиз жуда ўткир-ку, “дода”! (кулги кўтарилди). Концертимга жуда катта тайёргарлик кўряпмиз. Янги рақслар, ҳар бир қўшиққа мос саҳна чиқишлари устида ишланяпти. Бундан ташқари кўп янги қўшиқлар тайёрлаяпмиз. Бу гал ҳам концерт масаласида ўз ишининг энг профессионалларига мурожаат қилдик.
Л.С.: Мени бир савол доим ўйлантираверади. Сенингча ҳар йили концерт қўйиш шартмикан?
З.: (ўйланиб) Бу албатта санъаткорнинг хоҳишига ва мухлисларнинг талабига боғлиқ. Бу борада аниқ тўхтамга келмаганман.
Л.С.: Жонли ижрода куйлай олишингни биламан. Нега концертингни 100 фоиз жонли қўймайсан.
З.: Концертимизни жонли ижрода қўйиш ҳақида жуда кўп ўйладим. Ҳеч иккиланмай айта оламанки жонли ижрода бемалол куйлайман. Концерт борасидаги икки йиллик танаффусдан кейин таваккал қилмоқчи эмасман. Чунки кичик давралар, халқ хизматларида жонли ижрода куйлаш билан минглаб кишилар қаршисида куйлашнинг фарқи бор. Буни сиз мендан кўра яхши биласиз. Ҳозир ўнга яқин қўшиқларни жонли ижрода куйлашга тайёргарлик кўряпмиз. Ваъда бериб айтаманки, келаси йил концертимни жонли ижрода тақдим этаман.
Л.С.: Нуриддин Ҳамроқуловнинг “Ажаб сирлар” қўшиғини жуда чиройли айтгансан. Менимча, сенга айни шу йўналиш жуда ярашади. Лекин ўзингга ярашмаган қўшиқларинг, клипларинг кўпайиб кетяпти.
З.: Сизнинг гапингизда ҳам жон бор, лекин ёшлар аудиториясини ҳам унутиб қўймаслигимиз керак. Замонавий қўшиқларим билан улғаяётган ёшларни эстрада орқали миллий қўшиқларимизга ҳам ўргатишимга кўзим етади.
Л.С.: Овоз имкониятларингдан тўлиқ фойдаланмаслигингни тан оласанми?
З.: Сиз санъаткорсиз, бизнинг ишимизни бошқаларга қараганда яхши тушунасиз. Тан олишимиз керак санъаткорларнинг асосий даромади халқ хизматларидан, тўйлардан. Тўйда эса кўпроқ шўх қўшиқларни куйлашимизни талаб қилишади. Санъаткор сифатида ҳар икки тарафнинг кўнглига йўл топиш менинг асо-сий вазифам.
Л.С.: Ота-онанг сени ўқитишган, санъатда ўз йўлингни топишингга анча кўмак беришган, орзуларинг йўлида анча елиб-югуришган. Шунинг эвазига халқ суйган санъаткор бўлиб етишдинг. Табиийки, бошқа санъаткорлар каби сен ҳам фарзандингга вақт ажратолмайсан. Кун келиб фарзандинг сендек инсон бўла олармикан?
З.: (кулиб) Ҳозир йиғлаб юбораман, мени бу савол билан қийнаманг. Ота-онам каби фарзандимга эътиборли бўла олмаётганим аниқ. Фарзандимни энагага бермадим, ишда бўлган вақтларим опам, онам қараб туришади. Ишдан келишим билан уйга олиб чиқиб бағримга босиб ётаман. Оналик меҳрим ўтсин дейман. 23 октябрда бир ёшга тўлади.
Л.С.: Катта қизим Гулираъно эс-ҳушини танигач, Гулчеҳрага “Сизларни меҳрингизга тўймаганман” деганди. Ҳалигача бу гапни эсласам, титраб кетаман.
З.: Мени бунақа қўрқитманг. Ишимиз шу бўлгандан кейин на илож? Лекин ақлини таниб, унга энг керак пайтларимда ёнида бўлишга, оналик меҳримни беришга ҳаракат қиламан.
Л.С.: Ҳамма санъаткорлар танаффус қилишдан чўчимайман, дейишади, аслида эса бир ой ҳеч ким йўқламаса борми, таҳликага тушиб қолишади. Сен ҳам фарзандли бўлгач, танаффуссиз ишлашингни эълон қилдинг. Нима деб ўйлайсан, қилаётган қурбонликларинг шунга арзийдими?
З.: Танаффус қилишдан чўчимайман демайман. Чунки барча эришганларимнинг ортида тинимсиз меҳнат ётибди. Шунинг учун ҳам фарзандли бўлганимдан кейин 18 кун ўтиб, ишга чиқиб кетдим.
Л.С.: Жуда узоқ танаффус қилибсан-ку? (кулги кўтарилди).
З.: Аввалдан олиб қўйилган халқ хизматлари, концерт дастурлари бор эди. Уларни қолдиришнинг иложи йўқ. Куч-қувватим бор, саломатлигим жойида экан, ишлаганим яхши деб чилла сақламадим.
Л.С.: Оилада ким рашкчи?
З.: (кулиб) Ҳа, сизам қандай савол беришни биласиз.
Л.С.: Агар турмуш ўртоғинг ўта рашкчи бўлса, менга айт, ўзим уришиб қўяман.
З.: (турмуш ўртоғига қараб) Ҳамма оилада рашк бўлиши керак, менимча, бўлганиям яхши-да. Биз аёллар рашксиз яшолмаймиз, ахир. Лекин турмуш ўртоғимда ҳам рашк чакана эмас. Очиғини айтишим керак: бугунги ютуқлар, оиламнинг тинчлиги, санъатимнинг бир маромда кетаётгани турмуш ўртоғимнинг ёрдами ва менга бўлган ишончи эвазига.
Л.С.: Сен ҳақингда иғво тарқатадиган одамларга муносабатинг қандай?
З.: Санъат оламида бундай нарсалар жуда кўп бўларкан. Кўраверганингиз сари кўзингиз пишиб, кўпларига эътибор ҳам бермайдиган бўлиб қоларкансиз. Ёш бўлишимга қарамай, яқин дўст, дугоналаримдан жуда кўп панд едим. Орадан вақт ўтгач, ҳаммалари билан яна алоқаларни тикладим. Лекин синган косани чегаласанг ҳам барибир изи қолади, деганларидек, юрагимда ўша иғволарнинг изи қолган.
Л.С.: Синглинг ҳам қўшиқ куйлаяпти, деб эшитдим. Халқимизда “Бир қозонда икки қўчқорнинг боши қайнамайди” деган мақол бор. (кулги кўтарилди)
З.: Қозон катта бўлса қайнайвераркан. Шахсан мен унинг ижоди борасида ҳали аниқ фикр айтолмайман. Ўзи шеър ёзиб, студияларни топиб бориб қўшиқлар ёзяпти, ҳаракат қиляпти. Ҳозирча ҳеч нарсага аралашаётганим йўқ. Ҳозирдан ҳамма нарсани қилиб бериб, иштиёқини сўндириб қўйгим йўқ. Санъат шунчалар осон нарса экан, деган фикрга келиб қолишини ҳам истамайман. Устига-устак дадам унинг санъаткор бўлишига қарши.
Л.С.: Ўқишни ташлагандинг. Оила қурдинг, фарзандли ҳам бўлдинг. Балки ўқишни тиклашни вақти келгандир?
З.: Фактсиз савол бериш яхшимас ўртоқ журналист! (кулиб). Эътиборингиз учун ўқишимни тиклаб, яна давом эттиряпман. Дипломимни олганимда, уйда бир ош дамлаб Гулчеҳра опам иккингизни таклиф қиламан.
Л.С.: Кўрамиз, бу ваъдангни устидан қачон чиқаркансан? Муҳими, халқингни ардоқла, чин дилдан меҳнат қил. Шунда барака топасан! Концертингга эса муваффақиятлар тилайман.
З.: Раҳмат. Сиз ҳам соғ бўлинг!
— Саъдуллаевлар оиласини жуда ҳурмат қиламан. Тўғриси, келажакда улардек бахтли оиланинг бекаси бўлсам дейман. Лутфулла ака билан суҳбатимиз жуда самимий руҳда кечди. Оилавий суҳбат бўлди, десам адашмайман. Энг асосийси, ҳар бир саволни санъаткорга осон эмаслигини тушуниб тайёрлаган.
Лойиҳа муаллифи: Қамариддин Шайхов
Фотомухбир: Хумоюн Саломов
