1939 йили "Шамоллар қолган ҳисларим" (Gone with the Wind) фильмида "Онахон" образини яратган Ҳэтти Макдэниел Америка кино тарихидаги энг муҳим шахслардан бирига айланди. У илк "Оскар" мукофотини қўлга киритган қора танли актриса бўлган. Аммо бу ютуқ ҳам унга тенг ҳуқуқ ва инсон сифатидаги муносиб муносабатни таъминлаб бермади.
Ҳэтти 1893 йилда Канзас штатида туғилган. У озод қилинган қулнинг қизидир. Болалигида мусиқани яхши кўрарди ва аввал профессионал қўшиқчи сифатида фаолият бошлаган. 1920 йилларда радиода қўшиқ айтган, кейин эса Лос-Анжелесга кўчиб, эпизодик роллар орқали кинога кириб келган.
Ҳақиқий бурилиш эса унинг кулинарлик қобилияти орқали юз берди — у таом тайёрлаётганида унинг ижодий салоҳиятини кўрганлар Хэттини Голливуд ичида танитиб юборишди.
1939 йилда Хэтти "онахон" ролини ижро этди. Кларк Гейблнинг тавсияси билан у кастингга таклиф этилди. У ўз хизматчи либосида келиб, роль учун идеал номзод эканини исботлади.
1940 йили Макдэниел «Энг яхши иккинчи даражадаги аёл роли» учун «Оскар»ни қўлга киритди. Бу — тарихдаги биринчи бўлиб, қора танли актрисага берилган ушбу мукофот эди.
Аммо бу муваффақият актрисани ирқий камситишдан ҳимоя қилмади. Фильмнинг Атлантадаги премьерасига уни қонунлар сабабли киритишмади. "Оскар" тақдимотида эса уни алоҳида бурчакдаги столга ўтқазишди — бу жамият уни ҳали ҳам "иккинчи сортли инсон" деб билганини кўрсатди.
1952 йилда Ҳэтти Макдэниел саратондан вафот этди. Унинг сўнгги хоҳиши — Голливуд юлдузлари дафн этиладиган Hollywood Forever қабристонида кўмилиш эди. Аммо қабристонга қора танлиларни дафн этиш мумкин эмас эди. Шундай қилиб, уни бошқа ерда дафн қилишди. Фақатгина кейинчалик, ХХ аср охирида, у ерда Хэтти хотирасига кенотаф ўрнатилди.
